“Laat noch pijn noch plezier je in de weg staan ​​bij het nastreven van je doel.”

De afgelopen 48 jaar heb ik tienduizenden uren besteed aan onderzoek naar menselijk gedrag. Ik heb onder andere onderzoek gedaan naar de onderwerpen pijn en genot: hoe deze ontstaan, hoe ze door de eeuwen heen zijn waargenomen en behandeld, hoe ze zijn geïnterpreteerd en gepredikt of onderwezen door verschillende religieuze leiders, filosofen en wetenschappers, en de verschillende manieren waarop mannen en vrouwen over de hele wereld hierop hebben gereageerd.

Een bepaald citaat dat mijn denken heeft beïnvloed, is dat van een oude Griekse filosoof genaamd Anaxagoras, die in wezen zei dat pijn en plezier in elkaar besloten liggen en een scheve verhouding vertegenwoordigen percepties.

Pijn en pijnreceptoren

Denk aan een keer dat je je scheenbeen tegen een tafel hebt gestoten. Daarbij heb je een prikkel gecreëerd op kleine zenuwuiteinden, nociceptoren genaamd, ook wel 'pijnreceptoren' genoemd - sensorische neuronen die reageren op schadelijke stimuli door signalen van 'mogelijke dreiging' naar het ruggenmerg en de hersenen te sturen.

Zodra deze signalen via het ruggenmerg de thalamus bereiken, komen ze in aanraking met een soort mechanisme dat bepaalt of je de pijnprikkel ervaart of niet.

Met andere woorden: je kunt die zenuw- of celbeschadigende stimulus nemen en deze associëren met veel verschillende dingen.

Laten we eens een voorbeeld hiervan bekijken. Stel je voor dat ik je duim zou pakken, hem op tafel zou leggen en er met een voorhamer op zou slaan. In veel gevallen zou je waarschijnlijk reageren door te schreeuwen, te vloeken en boos te worden.

Stel je nu voor dat ik je duim pak, hem voor me op tafel leg en zeg: "Dit is de deal. Ik geef je een miljard dollar belastingvrij contant; een week vakantie met het supermodel of de superster die je het liefst zou ontmoeten; reizen per privéjet; en een gloednieuw landhuis in elke stad en elk land naar keuze, en een perfect, operatief herstelde duim over twee weken. Je krijgt dat allemaal als je me gewoon met deze voorhamer op je duim laat slaan."

Zou uw beleving van de pijn veranderen als u deze vergelijkt met de vele voordelen die het met zich mee zou brengen?

Als je meer voordelen dan nadelen ziet in al die dingen, stem je er misschien gemakkelijk mee in om de pijn of het nu verkregen genot te ervaren. Je kunt de resulterende pijn zelfs vieren vanwege de manier waarop het je leven heeft veranderd.

Pijn en perceptieverhoudingen

Ongeveer zestig jaar geleden ontdekten onderzoekers Ronald Melzak en Patrick Muur stelde wat nu bekend staat als de "Gate Control Theory" voor - dat het ruggenmerg een neurologische "poort" heeft die pijnsignalen blokkeert of ze doorlaat naar de hersenen.

Dit onderzoeksteam opperde dat dit een reden was voor onze neiging om blessures te wrijven nadat ze zijn ontstaan. Denk terug aan mijn eerdere voorbeeld van het stoten van je scheenbeen tegen een tafelpoot - je zult merken dat je direct even over de getroffen plek wrijft. Daarbij stuurt je lichaam via de neuronen via het ruggenmerg naar de thalamus een signaal om de sensorische waarneming van pijn te blokkeren, zodat je de pijn niet meer waarneemt.

Als je dan vloekt of woorden gebruikt die je normaal gesproken niet in het openbaar zou gebruiken, reageert je lichaam door endorfine en enkefaline aan te maken om de pijn te onderdrukken en te reguleren. Je zult dus waarschijnlijk over de pijnlijke plek blijven wrijven en misschien nog wat meer vloeken.

Je weet misschien niet dat beide acties – wrijven en vloeken – een verandering in de verhoudingen van de transmitters veroorzaken. Dit komt doordat al je regulatoren, transmitters, hormonen, enzovoort, allemaal gebaseerd zijn op verhoudingen van percepties, niet alleen pijnperceptie, maar vele percepties.

De verhoudingen van uw waarnemingen hebben veel te maken met de verhoudingen van de neurohormonen, neurotransmitters-neuropeptiden en neuroregulatoren in de hersenen en de verhoudingen van welke zenuwen worden geactiveerd.

Hoewel je veel zenuwuiteinden voor pijn hebt, zijn er tot nu toe geen zenuwuiteinden voor plezier gevonden. In plaats daarvan heb je modulatoren uit hersengebieden die op basis van associatie bepalen of die pijn als pijn wordt ervaren of als plezier wordt gemoduleerd.

Als je man bijvoorbeeld thuiskomt met lippenstiftvlekken op zijn kraag, zou je meteen tot de pijnlijke en respectloze conclusie kunnen komen dat hij een affaire heeft. Je zou er dan achter kunnen komen dat hij te laat was omdat hij onderweg naar huis was gestopt om mensen te helpen die betrokken waren bij een verkeersongeval en dat hij mensenlevens had gered, wat hem uiteindelijk een hartelijke knuffel opleverde. Die nieuwe informatie kan dan gevoelens van plezier en respect oproepen.

Op die manier kan dezelfde veronderstelde stimulus tot verschillende associaties leiden.

Pijn en het verlangencentrum van de hersenen

Je hebt een hersengebied dat de amygdala heet. Deze bevat de nucleus accumbens, die actief is bij het ervaren van plezier, en het pallidum, dat wordt gestimuleerd door of geassocieerd met pijn. De amygdala fungeert dus als een verlangencentrum dat het verlangen opwekt om pijn te vermijden en plezier te zoeken, en om een ​​roofdier te vermijden en prooien te zoeken.

Wat interessant is, is dat:

• Als je iets waarneemt dat jouw waarden ondersteunt, kan dat je pijngrens veranderen.
• Stel dat je merkt dat je waarden ernstig worden uitgedaagd, wat vergelijkbaar is met een aanval door een roofdier; dan kan de pijn toenemen. Je kunt elke uitdagende prikkel nemen en die versterken.

Je hebt waarschijnlijk kleine aften in je mond gehad. Als je plotseling iets anders ontdekt dat je stress bezorgt, kan de pijn verergeren. Als je je echter concentreert op iets dat je energie geeft, inspireert of steunt, kan de pijn iets afnemen.

Zoals Anaxagoras zei, zijn je gevoelens van pijn en plezier gebaseerd op eenzijdige percepties of verhoudingen van percepties. Verander je percepties en de associaties ervan, en je kunt je pijn- of plezierniveau veranderen.

Je hebt ook veel verschillende hersenlagen die je reacties op plezier en pijn moduleren en sturen. Afhankelijk van de associaties in de hersenen kun je een reactie moduleren en kalmeren of juist accentueren. Je kunt het verder dramatiseren of polariseren, en je kunt het volledig neutraliseren en in plezier omzetten als je genoeg associaties opstapelt.

Denk eens terug aan het voorbeeld van iemand die met een voorhamer op zijn duim sloeg in ruil voor een miljard dollar. De kans dat je de pijn verdraagt, is veel groter als je genoeg associaties kunt opstapelen die meer voordelen dan nadelen opleveren.

Wij hebben dus het vermogen om onze beleving van pijn en plezier te transformeren. 

Ik geef al mijn kenmerkende seminarprogramma's, Doorbraakervaring Al meer dan 32 jaar. Ik ben er zeker van dat ik je kan helpen je perceptie te veranderen door je kwaliteitsvragen te stellen die je bewust maken van de onbewuste informatie waarvan je je misschien niet bewust bent, en door nieuwe associaties met een stimulus te leggen en de onvolledige en scheve vergelijking in balans te brengen.

Wanneer je je waarnemingen in balans brengt, kun je pijn en plezier overstijgen en liefde ervaren, wat hun synthese vertegenwoordigt. Zodra je je waarnemingen in perfecte balans brengt, ontstaat er een gevoel van orde, waardering en liefde. De hersenen proberen voortdurend je waarnemingen van pijn of plezier te moduleren en te homeostaseren om ze weer in balans te brengen, zodat je kunt zijn. authentiek en gecentreerd.

Als je pijn hebt, kun je je agressie rechtvaardigen. Als je plezier hebt, kun je je passiviteit rechtvaardigen. Dit zijn twee uitingen van verdringing. Sommige filosofen hebben beweerd dat pijn en plezier slechts uitingen en verdringingen van de waarneming zijn, wat volgens mij waar is.

Als ik je bijvoorbeeld zou vragen om de nadelen van iemand op wie je verliefd bent te benoemen en op te sommen, zal je angst voor het verlies van die persoon afnemen. Als ik iemand die je haat, de voordelen laat zien, zal je angst voor de winst in je leven afnemen.

Dit betekent dat je kwaliteitsvragen kunt stellen en ze op een manier kunt beantwoorden die nieuwe associaties in de hersenen creëert en de neurotransmitters verandert. Met andere woorden, de pijnbeleving in de hersenen zelf kan worden gemoduleerd en zelfs volledig worden overruled.

Wat is het doel van pijn en plezier? 

Ik geloof dat pijn en plezier, steun en uitdaging, gemak en moeite allemaal noodzakelijk zijn voor groei.

Stel je voor dat je alleen prooien of voedsel had dat lekker was om te eten, maar dat er geen roofdier bestond. Daardoor zou je een overmatig en hedonistisch pad van vraatzucht kunnen bewandelen. Uiteindelijk zou je waarschijnlijk symptomen in je lichaam krijgen die je waarschuwen dat je te veel geniet. Je zou ook nog aantrekkelijker worden voor een roofdier als die plotseling opduikt.

Er kan ook een situatie ontstaan ​​waarin een roofdier geen prooi heeft, wat tot uitputting en hongersnood leidt.

Uit de voedselketen van de biologie is gebleken dat je zowel genot als pijn, steun en uitdaging, hedonisme en anhedonisme, prooi en roofdier nodig hebt om maximaal fit, productief en tevreden te zijn.

De betekenis, het gemiddelde tussen de paren tegenstellingen, is het centrum. Ik heb liefde gedefinieerd als de synthese en synchroniciteit van alle complementaire tegenstellingen. Ik laat mensen al bijna veertig jaar zien hoe ze hun perceptie in balans kunnen brengen door de stappen in mijn Demartini-methodeOp het moment dat ze het in evenwicht brengen, komen ze vaak op een punt dat ze tranen van dankbaarheid en liefde voor iets dat voorheen als pijnlijk werd ervaren.

Ik geloof dat het doel van pijn en plezier is om je te trainen om authentiek te zijn, te waarderen, lief te hebben, je gedrag te matigen, wijsheid te hebben en je de dingen te laten zien zoals ze zijn en niet zoals jij ze subjectief hebt ingeschat. 

Stel je voor dat je in de wildernis bent en een prooi ziet die je wilt opeten. Je zult dan waarschijnlijk je zoekreactie versnellen met een vals-positieve, subjectieve vertekening die een adrenalinestoot versterkt, waardoor je achter het dier aan gaat rennen en het wilt vangen.

Als je een roofdier ziet, verhoog je waarschijnlijk de adrenalinestoot om ervan weg te rennen. In de overlevingsmodus verander je dus automatisch dingen in je amygdala in plezier en pijn om voedsel te bemachtigen en te voorkomen dat je wordt opgegeten.

U kunt deze overlevingsafleidingen, de dingen waar u verliefd op bent en die u zoekt, en de dingen die u vermijdt en waar u een hekel aan hebt, dus matigen en kalmeren.

Als je in overeenstemming met je hoogste ware zelf leeft, waardenAls je doet wat echt betekenisvol en inspirerend voor je is, activeer je het uitvoerende centrum in je voorhersenen. Je kunt dan je gevoelens van plezier en pijn kalmeren en jezelf objectief centreren.

Wanneer u pijn ervaart, kunt u zich wijselijk afvragen: "Hoe helpt deze pijn mij specifiek om te vervullen wat voor mij het belangrijkst en meest betekenisvol is?" Door die vraag te beantwoorden, zal uw ervaren pijnniveau dalen.

Op dezelfde manier kun je, als je plezier ervaart, je wijselijk afvragen: "Wat is de keerzijde van dit plezier?" Zo kun je het plezier neutraliseren. Percepties van pijn zonder plezier (fantasie) kunnen leiden tot compenserende percepties van pijn zonder plezier (nachtmerries).

Je intuïtie probeert je voortdurend bewust te maken van de onbewuste informatie die je waarnemingen probeert te modereren en neutraliseren, zodat je je conditie en vervulling kunt maximaliseren.

Ik geloof dat de perceptie van pijn en plezier feedbackmechanismen zijn die je naar een authentiek, geïnspireerd en zinvol leven leiden. Zo kun je samen met de mensen van wie je houdt, iets doen waar je van houdt.

Uw hersenen, fysiologie en zenuwstelsel zijn zodanig ingericht dat u de mogelijkheid heeft uw leven te transformeren.

Het gaat er niet om wat er van buitenaf met je gebeurt. Het gaat om hoe je waarneemt, wat je besluit te doen en hoe je daarop reageert.

Het is verstandig om je leven niet te laten leiden door de buitenwereld, maar te luisteren naar de stem en de visie van binnenuit. Laat de wijsheid die je van binnenuit opdoet de extremen van buitenaf temperen, zodat jij de controle houdt.

Pijn kan je vriend zijn en niet je vijand, als je het in de juiste context plaatst.

Concluderend

• U hebt het vermogen om uw perceptie van pijn en plezier te transformeren.
• Wanneer u uw waarnemingen in perfecte balans brengt, resulteert dat in gevoelens van orde, waardering en liefde.
• Je hersenen proberen voortdurend je perceptie van pijn en plezier te moduleren en te homeostaseren in een poging om ze weer in balans te brengen, zodat je authentiek gecentreerd kunt zijn.
• Ik geloof dat het doel van pijn en plezier is om je te trainen om authentiek te zijn, om te waarderen en lief te hebben. Ook wil ik ervoor zorgen dat je gematigd bent in je gedrag en de wijsheid hebt om de dingen te zien zoals ze zijn, en niet zoals jij ze subjectief hebt ingeschat.
• Wanneer u leeft in overeenstemming met uw hoogste waarden, en doet wat het meest betekenisvol is - iets wat u graag doet en wat u inspireert, is de kans groot dat u de extremen van plezier en pijn, evenals de fantasieën en nachtmerries van het leven, zult verminderen.
• Wanneer u pijn heeft en uzelf afvraagt: "Hoe helpt deze pijn mij specifiek bij het vervullen van wat voor mij het meest betekenisvol is?" en u beantwoordt die vraag, zult u doorgaans een onmiddellijke vermindering van uw pijnniveau merken.
• Ik geloof dat pijn en plezier feedbackmechanismen zijn die je naar een authentiek, geïnspireerd en zinvol leven leiden. Zo kun je iets doen waar je echt van houdt, met de mensen van wie je echt houdt.
• Uw hersenen, fysiologie en zenuwstelsel zijn zodanig ingericht dat u de mogelijkheid heeft uw leven te transformeren.
• Het gaat er niet om wat er aan de buitenkant met je gebeurt. Het gaat erom hoe je de situatie waarneemt, wat je ermee doet en hoe je ernaar handelt.

Pijn kan daadwerkelijk je vriend zijn en niet je vijand, als je het in de juiste context plaatst.