Delen Bladwijzer

LEESTIJD: 12m
DR JOHN DEMARTINI - Bijgewerkt 2 jaar geleden

Ik ga een stelling nemen die u misschien zal verbazen: stel u voor dat de emotionele reacties die u in uw leven ervaart, feedbackmechanismen zijn die u laten weten dat u waarschijnlijk niet volledig bewust bent en niet het volledige plaatje perceptueel ziet.

Wanneer je maar één kant van een situatie ziet, is de kans groot dat je reageert in plaats van handelt. Je bent dan bevooroordeeld in plaats van objectief en neutraal.

Ik zal even een stapje terug doen en dit wat gedetailleerder uitleggen.

Als u net als de meeste mensen bent, hebt u waarschijnlijk een moment in uw leven meegemaakt waarop u het gevoel had dat u reactief was, misschien zelfs overdreven. Ik weet dat ik dat zeker heb gehad.

In deze gevallen was uw perceptie van de buitenwereld waarschijnlijk vertekend, subjectief bevooroordeeld, onevenwichtig en leidde dit tot een versterkte reactie van zoeken of vermijden.

Dit is waarom.

Als je iets waarneemt met een van je zintuigen of een combinatie van zintuigen, dat een individu of situatie meer voordelen dan nadelen, meer positieve dan negatieve kanten, meer ups dan downs en meer plezier dan pijn heeft, kun je een parasympathisch geassocieerde reactie activeren van een impuls om het te zoeken, alsof het een prooi is die je metaforisch wilt consumeren en opeten.

Met andere woorden: uw lichaam start automatisch een cascadeversnelling van dopamine en adrenaline om het op te sporen en vast te leggen. 

Je hebt ook de neiging om het te verdraaien met een subjectieve vooringenomenheid, door een vals-positief resultaat te hebben op de positieve punten en een vals-negatief resultaat op de negatieve punten, een subjectieve bevestigingsvooringenomenheid op de positieve punten en een subjectieve ontkenningsvooringenomenheid op de negatieve punten.

Uw verdraaide percepties vertekenen uw werkelijkheid en veroorzaken vaak een emotionele reactie. U wilt het gaan zoeken en consumeren alsof het uw prooi is.

Alles wat u waarneemt dat uw unieke set of hiërarchie van waarden, is veel meer dan een uitdaging, het wordt automatisch geregistreerd als prooi in de lagere subcorticale gebieden van je hersenen (ook bekend als de amygdala).

Deze subjectieve vooringenomenheid activeert de amygdala en zorgt ervoor dat mensen op zoek gaan naar genot en consumeren.

Misschien heb je dit wel eens meegemaakt toen je verliefd was op iemand in de beginfase van een relatie.

Misschien voelde u de drang om uw prooi te achtervolgen en deed u er alles aan om hem te vangen.

Misschien bent u er later achter gekomen dat uw perceptie van deze persoon niet neutraal en objectief was, maar dat u zich niet bewust was van de nadelen die er daadwerkelijk waren, maar die u niet kon of wilde zien omdat u subjectief bevooroordeeld was.

Het is waarschijnlijk dat u emotioneel reageerde en impulsief en ongecontroleerd reageerde.

Aan de andere kant van de pool van subjectieve vooringenomenheid, zogezegd, bevindt zich de onbewuste behoefte om je terug te trekken uit een persoon, gebeurtenis of situatie, of om die persoon, gebeurtenis of situatie te haten, te haten of te haten.

In die gevallen zult u waarschijnlijk meer nadelen dan voordelen waarnemen en u zult zich bewust zijn van de nadelen, maar niet van de voordelen.

Daarom heb je de neiging om een ​​bevestigingsbias te hebben voor de nadelen, een ontkenningsbias voor de voordelen, een vals positief voor de nadelen en een vals negatief voor de voordelen.

Wat je dus hebt is een instinct WEG van, in plaats van een impuls NAAR.

Ook hier geldt dat je een emotie hebt die energie in beweging zet om je te helpen afstand te nemen van datgene wat je probeert te vermijden.

Dat zijn emotionele reacties die voornamelijk voortkomen uit een onevenwichtige perceptie van jouw werkelijkheid.

Wanneer je een onevenwichtige perceptie hebt, zul je ofwel zoeken of vermijden, een impuls naar of instinct weg van hebben. Dit komt doordat je een subjectieve bias hebt van je realiteit, en je ziet niet het geheel.

Als zodanig bent u niet volledig bewust, maar bent u in zekere zin gedeeltelijk gedachteloos, zoals een dier dat reageert en in de rust- of verteringszoekmodus of de vecht-of-vlucht-vermijdmodus verkeert in een poging om te overleven – grotendeels vanwege deze subjectieve vooroordelen.

Hoewel die primitieve vecht-of-vluchtreacties misschien noodzakelijk en waardevol zijn als je in de wildernis bent en gevaar loopt om door een roofdier te worden opgegeten, is 99% van je leven geen noodsituatie waarin je moet overleven. Toch leeft de meerderheid van de mensen in deze staat.

Deze subjectieve vooroordelen, de vervormingen die emotionele reacties veroorzaken, zijn subcorticaal aangestuurde reacties op basis van je percepties die vervolgens resulteren in deze verhoogde emotionele reacties. Ze zijn waardevol voor overleving, maar niet voor bloei.

Ze zijn niet het pad van meesterschap, maar het pad van overleving en soms futiliteit. Als je goed kijkt, word je je er misschien van bewust dat je steeds tegen alles aanloopt wat je probeert te vermijden.

Ik zeg vaak dat het leven als een magneet is – er zijn altijd twee kanten. Als je een magneet in tweeën probeert te splitsen, houd je twee kleinere magneten over – elk met een positieve en een negatieve pool.

Met andere woorden, er bestaat niet zoiets als een eenzijdig individu, gebeurtenis of situatie. Er is een keerzijde aan datgene wat je zoekt, en een voordeel aan datgene wat je probeert te vermijden.

Een voorbeeld dat ik graag gebruik is dat van een prooi zonder roofdier, die waarschijnlijk vraatzuchtig, te zwaar en ongeschikt zou worden. Als zodanig zou het een nog waarschijnlijker doelwit worden voor een roofdier.

Hetzelfde principe geldt voor je leven. Hoe meer je verslaafd bent aan de support (prooi), hoe meer je uitdaging aantrekt (roofdier); hoe meer je verslaafd bent aan lof, hoe meer je kritiek aantrekt; en hoe meer je verslaafd bent aan bescherming, hoe meer je agressie aantrekt.

Dus, de natuur heeft deze paren van tegenstellingen. Als je probeert te vermijden wat onvermijdelijk is, de andere pool van de magneet, blijft het opduiken. Het is als de schaduw die je achtervolgt in de Jungiaanse psychologie.

Ik ben hier dus niet om een ​​eenzijdige wereld of een scheve perceptie te promoten die meestal resulteert in emotionele reacties. In plaats daarvan, zoals ik eerder al zei, geloof ik echt dat de emotionele reacties die je in het leven hebt feedbackmechanismen zijn om je te laten weten dat je waarschijnlijk niet beide kanten van de magneet ziet. In plaats daarvan ben je waarschijnlijk subjectief bevooroordeeld en reageer je vanuit je amygdala in het lagere subcorticale gebied van je hersenen.

Met andere woorden: uw emotionele reacties zijn feedbackreacties die u terugleiden naar authenticiteit, als u weet hoe u die feedback verstandig kunt interpreteren.

In tegenstelling tot veel mensen die denken dat het overwinnen van uitdagingen, vecht-of-vluchtreacties en roofdiergedrag ervoor zorgt dat je evenwichtiger, neutraler, objectiever, veerkrachtiger, geïnspireerder en vitaler wordt, is het net zo verstandig om zowel de ondersteunende als de uitdagende perceptieve kanten in evenwicht te brengen.

Voor uw veerkracht, aanpassingsvermogen en fysiologische homeostase is een perfecte balans nodig tussen de twee takken van uw autonome zenuwstelsel: ondersteuning en uitdaging, zoeken en vermijden, plezier en pijn.

Sterker nog, de maximale groei en ontwikkeling vinden plaats op de grens tussen deze twee.

Wanneer je een onevenwichtige perceptie hebt, is de resulterende emotioneel reactieve staat van zoeken of vermijden de staat waarin de meeste mensen hun leven leiden.

Maar er is nog een andere staat van zelfbestuur en zelfbeheersing voor u beschikbaar.

De staat van zelfbestuur, waarbij je handelt in plaats van reageert.

Dit is meestal het punt in mijn presentaties of artikelen waarin ik het concept van waarden meer gedetailleerd.

Iedereen heeft een set prioriteiten of een set waarden, dingen die het meest tot het minst belangrijk zijn in hun leven. Bijna als een ladder met je hoogste waarde op de bovenste sport, en afdalend naar lagere waarden op de onderste sporten.

Wanneer je iets doet dat het hoogst op je lijst van waarden staat, word je spontaan van binnenuit geïnspireerd om ernaar te handelen. Die van mij is lesgeven. Ik vind lesgeven geweldig. Ik vind leren geweldig. Dus ik ben waarschijnlijk bijna elke dag bezig met onderzoek en lesgeven. Maar als ik iets moest doen, zoals koken of autorijden of iets dat niet hoog op mijn lijst van waarden stond, zou ik waarschijnlijk uitstellen, aarzelen en gefrustreerd raken.

Als je iets doet dat NIET hoog op je lijst van waarden staat en het staat op de onderste sporten van je waardenladder, gebeurt er iets interessants in je hersenen. Je bloed, glucose en zuurstof gaan naar je subcorticale amygdala, het overlevingscentrum, en maken je meer gepolariseerd, meer subjectief bevooroordeeld, meer grillig, meer volatiel, meer emotioneel en kwetsbaarder voor de externe wereldstimuli die je uit balans kunnen brengen.

Hierdoor word je eerder door externe factoren aangestuurd en word je het slachtoffer van de geschiedenis, met een verkeerde toeschrijvingsbias, in plaats van dat je eraan werkt om je leven onder de knie te krijgen.

Wanneer u echter volgens prioriteiten leeft, is de kans groter dat u objectiever, evenwichtiger, neutraler en bewuster wordt van het feit dat elke gebeurtenis en ervaring twee kanten heeft.

Zo bevrijd je jezelf van emotionele ballast en subjectieve vooroordelen en kun je weer objectief en met een missie aan de slag.

In dit geval gaan het bloed, de glucose en de zuurstof naar de voorhersenen en activeren de prefrontale cortex of je uitvoerende centrum. Dit hogere en meer geavanceerde deel van de hersenen heeft zenuwvezels die naar de amygdala gaan om het te kalmeren. Met andere woorden, het kalmeert de impulsen en instincten, dempt de volatiliteit en stabiliseert je leven.

Op deze manier kan uw uitvoerende centrum uw gedrag sturen en u in staat stellen om strategische, echte doelen te stellen die u kunt zien met uw geïnspireerde visie, zodat u dingen kunt laten gebeuren.

De verstandigste manier die ik heb gevonden om beide kanten te leren zien, is door het stellen van goede vragen die je geest in evenwicht brengen, zodat je objectief, gecentreerd en neutraal bent in plaats van eigenwijs en reactief.

De krachtigste vragen die je kunt stellen, die ik heb geschetst en in de Demartini-methode die ik presenteer in de Doorbraakervaring, zijn de dingen die je in staat stellen waar te nemen waarvan je je niet bewust bent.

Bijvoorbeeld:

• Als je verliefd bent op iemand, ben je je bewust van de voordelen en onbewust van de nadelen. Het is dan verstandig om jezelf af te vragen: "Wat zijn de nadelen?"
• Als je wrok koestert jegens iemand, ben je je bewust van de nadelen en onbewust van de voordelen. Daarom is het verstandig om jezelf af te vragen: "Wat zijn de voordelen?"

Als je beide in evenwicht brengt, ben je niet verliefd of verbitterd, maar ben je objectief in evenwicht en kun je je hart openen en een ware en bewuste staat van onvoorwaardelijke liefde ervaren.

In die staat is het uitvoerende centrum in staat om de amygdala te kalmeren, zodat je evenwichtig en aanwezig kunt zijn en je kunt focussen op wat je spontaan van binnenuit geïnspireerd wordt om te doen. Het ding dat je graag zou doen als een onverdeeld individu, niet als een verdeeld wezen met persona's die je draagt ​​als een masker om in de maatschappij te passen.

Wanneer u daadwerkelijk geïnspireerd bent door wat u doet, leeft volgens prioriteiten, zaken met een lagere prioriteit delegeert en echt betrokken bent bij wat u doet, dan wordt het uitvoerende centrum wakker en is de kans groter dat u zich van binnenuit laat leiden in plaats van van buitenaf te reageren.

Op te sommen:

• De emotionele reacties die je in het leven hebt, zijn feedbackmechanismen om je te laten weten dat je niet bewust bent en niet het complete plaatje ziet. In plaats daarvan reageer je waarschijnlijk in plaats van dat je handelt, en ben je bevooroordeeld in plaats van objectief en neutraal.
   
• Jouw verdraaide percepties vertekenen je realiteit en veroorzaken vaak een emotionele reactie. Je zoekt het op en wilt het als prooi consumeren, of je vermijdt het en wilt eraan ontsnappen alsof het een roofdier is.
   
• Emotionele reacties ontstaan ​​voornamelijk door een onevenwichtige perceptie van de werkelijkheid.
   
• Om het anders te zeggen, je emotionele reacties zijn feedbackreacties om je terug te leiden naar authenticiteit, als je weet hoe je die feedback verstandig moet interpreteren. Ze laten je weten wanneer je een onevenwichtige perceptie hebt.
   
•  In tegenstelling tot veel individuen die geloven dat het wegwerken of vermijden van de uitdaging, de vecht-of-vluchtreacties en het roofdier hen op de een of andere manier zal helpen om meer in balans, neutraal, objectief, veerkrachtig, geïnspireerd en vitaal te worden. Je hebt eigenlijk zowel het roofdier als de prooi nodig om maximaal fit te zijn.
   
• Uw veerkracht, aanpassingsvermogen en fysiologie vereisen een perfecte en gelijktijdige balans van de parasympathische en sympathische kanten van het autonome, het zoeken en vermijden, plezier en pijn. In feite vindt maximale groei en ontwikkeling plaats op de grens van die twee.
   
• Op het moment dat je gaat leven volgens prioriteiten, objectiever, evenwichtiger, neutraler wordt en je je bewuster wordt van het feit dat elke gebeurtenis en ervaring twee kanten heeft, en hoe bewuster je je bewust bent van zowel de ondersteunende als de uitdagende aard ervan, bevrijd je jezelf van emotionele bagage en subjectieve vooroordelen, en kom je op het goede spoor om een ​​missie te volbrengen.
   
• In dit geval gaan het bloed, de glucose en de zuurstof naar de voorhersenen en activeren ze je prefrontale cortex en uitvoerende centrum. Dit hogere en meer geavanceerde deel van de hersenen heeft zenuwvezels die naar de amygdala gaan om het te kalmeren. Met andere woorden, het kalmeert de impulsen en instincten, dempt de volatiliteit en stabiliseert je leven. Op deze manier ben je in staat om op een missie te gaan, wat het centrum is, het middenpad zoals de Boeddha zegt, in plaats van de polariteiten die geassocieerd worden met ongecontroleerde passie.
   
• De verstandigste manier die ik heb gevonden om te leren beide kanten van het leven te zien en je percepties in evenwicht te brengen, is door kwalitatieve vragen te stellen. Op deze manier ben je beter in staat om je geest in evenwicht te brengen, zodat je objectief, gecentreerd en neutraal bent, in plaats van eigenzinnig, subjectief en reactief.
   
• De krachtigste vragen die je kunt stellen, die ik heb geschetst en in de Demartini-methode die ik presenteer in de Doorbraakervaring, zijn de dingen die je laten zien waar je je niet van bewust bent.
   
• Wanneer u daadwerkelijk geïnspireerd bent door wat u doet, leeft volgens prioriteiten, zaken met een lagere prioriteit delegeert en echt betrokken bent bij wat u doet, dan wordt het uitvoerende centrum wakker en is de kans groter dat u zich van binnenuit laat leiden in plaats van van buitenaf te reageren.

Ben je klaar voor de VOLGENDE STAP?

Als je serieus bezig bent met je eigen groei, als je klaar bent om nu een verandering door te voeren en je daarbij wat hulp kunt gebruiken, klik dan op de LIVE chatknop rechtsonder op je scherm en chat nu met ons.

U kunt er ook voor kiezen om een ​​GRATIS kennismakingsgesprek te boeken met een lid van het Demartini Team.

 

Geïnteresseerd in het seminar Breakthrough Experience?

Als u klaar bent om naar binnen te keren en het werk te doen dat uw blokkades oplost, uw zicht verheldert en uw geest in evenwicht brengt, dan bent u bij Dr. Demartini van de Breakthrough Experience op de perfecte plek om te beginnen.

In 2 dagen leert u hoe u elk probleem waarmee u kampt kunt oplossen en de koers van uw leven opnieuw kunt bepalen, zodat u meer succes en voldoening ervaart.

Klik HIER om meer te weten te komen