GA NAAR VIDEO

Gezien de drukte en intensiteit van het leven vandaag de dag, is het bijna irrationeel om te denken dat het mogelijk is om een ​​dag door te komen zonder enige vorm van stress.

Stress heeft invloed op elk aspect van ons leven, in alle opzichten. zeven levensgebieden, namelijk: spiritueel, mentaal, beroepsmatig, financieel, familiair, sociaal en fysiek.

Wat kunnen we doen om de directe en langetermijneffecten van dit onvermijdelijke, levensbeïnvloedende stressgevoel te verzachten?

Stress definiëren

Ten eerste is het belangrijk om stress duidelijker te definiëren.

Omdat verandering onvermijdelijk is, kunnen we stress definiëren als het onvermogen om zich aan te passen aan een voortdurend veranderende omgeving.

Ieder van ons heeft een uniek reeks waarden, de dingen die het belangrijkst zijn en bovenaan onze prioriteitenlijst staan ​​tot de dingen die lager op onze lijst van waarden of prioriteiten staan.

Onze hiërarchie van waarden bepaalt letterlijk de manier waarop wij de wereld waarnemen, beslissingen nemen en ernaar handelen. Het bepaalt daarmee ons lot en ons aanpassingsvermogen aan veranderende omgevingen en daarmee ook ons ​​stressniveau.

Dynamiek van roofdier en prooi

De bron van onze perceptie van stress en onze reactie op stress ligt diepgeworteld in onze innerlijke ecologie en biologie en heeft te maken met de eerdere dynamiek tussen roofdier en prooi.

We zijn bang om iets te verliezen dat we nodig hebben voor ons levensonderhoud (prooi), of we zijn bang om iets te winnen dat onze overleving in de weg staat of in gevaar brengt (roofdier).

Roofdier en prooi kunnen worden uitgelegd als kwetsbaar en lichtgelovig als ‘prooi’ voor datgene wat onze hoogste waarden ondersteunt, en sceptisch en onkwetsbaar als ‘roofdieren’ voor datgene wat hen uitdaagt.

Dit is de aard van de voedselketen van roofdier en prooi in alle levende ecosystemen, ook in het onze.

"Wij groeien en ontwikkelen maximaal op de grens van ondersteuning en uitdaging."

Dit is biologisch aangetoond bij alle soorten, ook bij de onze.

We hebben iets dat ons steunt: het voedsel, de prooi die we eten. En we hebben iets dat ons uitdaagt: het roofdier dat ons scherp houdt.

Om als soort te kunnen blijven groeien, ons aan te passen en ons maximaal te ontwikkelen, hebben we een evenwicht nodig tussen beide.

Daarom hebben we zowel ondersteuning als uitdaging nodig om ons aan te passen aan onze voortdurend veranderende omgeving.

Als we moeite hebben met aanpassen, voelen we stress.

Eustress en nood

Er zijn twee soorten stress: eustress en distress.

1. Eustress is essentieelHet is nodig om maximale groei en ontwikkeling te garanderen en houdt in dat zowel de ondersteunende als de uitdagende gebeurtenissen op gelijke voet en gelijktijdig worden omarmd.
2. Bij stress gaat het om het waarnemen van uitdagende gebeurtenissen zonder dat er tegelijkertijd ondersteunende gebeurtenissen zijn.Stress kan de productiviteit ondermijnen en chaos veroorzaken op één of meerdere vlakken van het leven.

Het komt vaak voor dat mensen zowel verliefd worden op (zoeken naar) als zich ergeren aan (vermijden) van bepaalde mensen, activiteiten, gebeurtenissen en overtuigingen. Wanneer we onrealistisch verwachten dat er ondersteunende maar geen uitdagende gebeurtenissen plaatsvinden, vergroten we onze stress.

Onze verliefdheden ontstaan ​​wanneer we meer steun dan uitdaging ervaren van een specifieke bron, en er ontstaat leed wanneer we de angst van het verlies van die bron.

Wanneer onze waarden worden ondersteund, stijgen onze dopamine- en oxytocinespiegels in onze hersenen. Onze verliefdheden zijn in feite vormen van verslaving aan deze verhoogde hersenchemicaliën. Omgekeerd ontstaat wrok wanneer we meer uitdaging dan steun ervaren, en de daaropvolgende stress is angst voor de winst van de bron van wrok.

Zowel onze verliefdheden als onze wrok nemen ruimte en tijd in beslag in onze gedachten, leiden ons af en vertroebelen ons denken. Het is essentieel om de intensiteit hiervan te neutraliseren om een ​​evenwichtige en evenwichtige gemoedstoestand te bereiken. Hoe sterker onze verliefdheden en/of wrok, hoe moeilijker het voor ons is om ons aan te passen en hoe chaotischer onze geest wordt.

In het boeddhisme werden deze twee polen gehechtheid genoemd, maar ze kunnen ook wel sympathieën en antipathieën worden genoemd. Hoe sterker deze gehechtheden zijn, hoe meer stress ons leven veroorzaakt. Weten hoe je die aantrekkelijke en afstotelijke emoties kunt kalmeren, kan de effecten ervan verminderen.

Stress is eigenlijk een feedbackmechanisme dat ons helpt authentieker, productiever en geïnspireerder te zijn of meer in balans en evenwicht te zijn met onze waarnemingen.

Verliefdheden en/of wrok kunnen op elk van de zeven gebieden van ons leven voorkomen en kunnen verband houden met alles wat als meer uitdaging dan steun wordt gezien, of meer steun dan uitdaging; zakelijke deals, relaties, gezinssituaties en fantasieën over alles wat onrealistisch is.

Neutraliserende emotionele ladingen

Om mensen te helpen de vaak emotioneel geladen effecten van stress te neutraliseren, heb ik een methodiek ontwikkeld. Deze bestaat in feite uit een reeks vragen die erop gericht zijn deze verliefdheden en wrok te neutraliseren en zo het evenwicht en de kalmte te herstellen.

De Demartini-methode bevat in totaal 48 vragen, maar de eerste drie hieronder kunnen helpen bij het oplossen van een deel van de stress die wordt veroorzaakt door zeer geladen emotionele reacties op verliefdheden of wrok:

1. Als er iets is gebeurd waarbij we meer uitdaging dan steun zien, is het verstandig om ons af te vragen wat de voordelen voor ons zijn. Het is essentieel om deze vraag te blijven stellen totdat we de waargenomen negatieve aspecten hebben afgewogen tegen de voordelen. Dit zal onze emotionele en stressvolle lading neutraliseren. Elke situatie en actie heeft werkelijk evenveel voordelen. Ik heb duizenden zaken behandeld, waaronder enkele van de meest uitdagende gebeurtenissen die zich konden voordoen, en heb consequent een balans gevonden tussen voordelen en nadelen na een eerlijk en grondig onderzoek.
2. We doen er dan verstandig aan ons af te vragen waar we die specifieke uitdagende handeling uitvoeren. We oordelen strenger over mensen wanneer we niet kunnen zien dat wat in hen is, ook in ons is. Zoals Aristoteles geloofde, zijn de ziener, het geziene en het ziende hetzelfde. Ieder mens heeft elke karaktereigenschap in een of andere vorm. Ik heb dit keer op keer gezien tijdens mijn seminars en workshops en gedurende bijna veertig jaar onderzoek. Soms zijn we te trots of nederig om toe te geven dat wat we in anderen zien, in feite in ons zit. Als we blijven kijken, zullen we ontdekken dat we precies datgene hebben gedaan waar we ons aan ergeren en waardoor we worden uitgedaagd.
3. Vraag ten slotte wat het nadeel zou zijn als die specifieke gebeurtenis niet had plaatsgevonden. Dit is een krachtige vraag, omdat het in elke situatie een nieuw perspectief biedt.

Daarnaast is het een waardevolle oefening om aan het eind van de dag op te schrijven wat we hebben geleerd, wat we hebben bereikt en voor welke ervaringen we dankbaar kunnen zijn.

Hoe meer dankbaarheid wij in ons hart hebben, hoe meer gebeurtenissen wij zullen hebben waarvoor wij dankbaar kunnen zijn.

Dankbaarheid zorgt voor een evenwichtige geest en transformeert onevenwichtige stress in evenwichtige eustress.

We verdienen allemaal evenwicht en dat kun je gemakkelijk bereiken door goede vragen te stellen en door niet toe te staan ​​dat emoties en misvattingen onze geest vertroebelen en ons leven onnodig verstoren.

"Dit was een van de doelen van de ontwikkeling van de Demartini-methode: gif omzetten in evenwicht."

Ontdek live-evenementen in een regio bij u in de buurt: https://drdemartini.com/events/