Delen Bladwijzer

LEESTIJD: 13m
DR JOHN DEMARTINI - Bijgewerkt 11 maanden geleden

Seksuele schaamte en hoe je die kunt doorbreken, zijn enkele van de vele onderwerpen die vaak aan bod komen tijdens seminars of webinars. Het is een vrij algemene dynamiek in alle lagen van de bevolking en veel mensen lopen jarenlang rond met onopgeloste schaamte en schuldgevoelens.

In veel gevallen komt deze schaamte voort uit indoctrinatie, meestal vanuit religieuze instellingen of soms vanuit ouderlijk onderwijs, hoewel het vaak verweven is met eerdere religieuze doctrines. Toch zijn seksueel verlangen en expressie in de kern fundamentele aspecten van onze biologie. Zonder deze zouden we als soort immers niet overleven, laat staan ​​floreren. In de loop der tijd hebben mensen echter allerlei morele kaders rond seksualiteit ontwikkeld, waardoor een complex web van associaties is ontstaan.

Tijdens mijn reizen over de hele wereld en tijdens mijn gesprekken met verschillende mensen uit verschillende culturen, kwam ik verschillende morele perspectieven op seksualiteit tegen.

Deze perspectieven kunnen ertoe leiden dat mensen trots zijn op hun seksuele expressie of juist diepe schaamte voelen over wat in essentie een biologisch overlevings- en fitnesssysteem is.

Ik wil graag een anekdote delen uit een van mijn workshops van jaren geleden. Onder de deelnemers was een vrouw die zich enorm schaamde voor zelfonderzoek en masturbatie. Voor haar was het een bron van innerlijke onrust. Sterker nog, ze kon het niet openlijk bespreken. Dus besloot ik de groep een vraag te stellen: hoeveel van jullie hebben hun eigen lichaam seksueel verkend? Alle handen gingen omhoog, behalve die van haar.

Ik vroeg haar: "Heb je je op de een of andere manier de overtuiging eigen gemaakt of geïndoctrineerd dat hoewel je het niet mag doen?" Ze knikte en gaf toe dat ze was opgevoed met de gedachte dat het zondig was. Ik wees erop dat in dat geval de hele kamer vol mensen die hun handen omhoog hadden gestoken, zondig was.

Vervolgens vertelde ik hoe ze zichzelf had geïndoctrineerd met een idealisme dat waarschijnlijk niet haalbaar of houdbaar was. En, zoals de Boeddha zei, het verlangen naar het onbereikbare en het verlangen om het onvermijdelijke te vermijden, is de bron van menselijk lijden.

Met andere woorden, daar zat ze dan, met zelfopgelegd lijden en een schuldgevoel over een daad die mensen over de hele wereld vaak plegen. Geschat wordt dat minstens 40% van de vrouwen en 60% van de mannen elke maand aan masturbatie doet. En dat is gebaseerd op enkel de individuen die het toegeven. Sommige schattingen liggen zelfs nog hoger.

Ik vraag mensen in mijn seminars vaak naar hun ervaringen met zelfonderzoek, en vrijwel iedereen heeft er wel eens aan meegedaan. Veel hoger dan geschat.

Hoewel veel mensen zich niet schamen voor masturbatie, zijn er nog steeds veel mensen die praten over hun geïnternaliseerde morele leringen die dergelijk gedrag als zondig, slecht of verdorven bestempelen, ondanks de biologische basis ervan.

Wanneer ik me verdiep in gesprekken over de eerste momenten van zelfonderzoek met verschillende groepen, lopen de leeftijden sterk uiteen, van 3 tot 6 jaar. Het is niet ongebruikelijk dat jonge kinderen zich bezighouden met dergelijk gedrag, gedreven door pure nieuwsgierigheid in plaats van enig begrip van moraliteit of per se seksuele drang. Vaak vindt dit onderzoek plaats in ongevaarlijke situaties, zoals tijdens het badderen met broertjes en zusjes, of op momenten van privacy. 

Wat ik heb gemerkt, is dat het straffen van iemand voor een biologische handeling later in het leven aanzienlijke gevolgen kan hebben, meer dan wanneer we dit gedrag simpelweg erkennen als een natuurlijk onderdeel van de menselijke ontwikkeling. Mijn benadering is er een van begrip, niet van oordeel.

Interessant genoeg heb ik in mijn werk met mensen die eerder betrokken zijn geweest bij pedofiliegerelateerde delicten een rode draad ontdekt: velen werden op jonge leeftijd gestraft of fysiek gestraft omdat ze hun lichaam verkenden. Er is een opvallend patroon waarbij de leeftijd waarop ze gestraft werden vaak overeenkomt met de leeftijd van de personen op wie ze zich later fixeren, wat een diepgaand inzicht is. Hoewel pedofilie absoluut niet wordt getolereerd, is het verstandig om de onderliggende factoren te onderzoeken, zoals de impact van het beschamen van natuurlijk seksueel gedrag, zowel bij kinderen als volwassenen.

Het belang van het begrijpen en waarderen van je eigen seksualiteit kan niet genoeg worden benadrukt.

Ik heb ontdekt dat mensen die zichzelf onderzoeken en begrijpen wat hen seksueel vervult, deze kennis in hun relaties kunnen meenemen, waardoor de intimiteit met hun partner wordt versterkt. Dit zelfbewustzijn vertaalt zich vaak in wederzijdse voordelen en verrijkt hun gedeelde ervaringen. Mensen die zich op hun gemak voelen bij hun verlangens, hebben daardoor meer kans op vervullende seksuele relaties met hun partner.

Ik herinner me bijvoorbeeld een stel dat een van mijn seminars bijwoonde, 19 jaar getrouwd, maar uit angst voor veroordeling hun gemeenschappelijke fantasie nooit met elkaar had gedeeld. Toen ze zich tijdens de sessie eindelijk openden, ontdekten ze dat ze hetzelfde verlangen deelden. Dit leidde tot een avond vol hernieuwde intimiteit en verbondenheid die ze jarenlang hadden onderdrukt. Deze ervaring was niet alleen bevrijdend voor hen, maar diende ook als een krachtige herinnering aan de rest van de aanwezigen: maatschappelijke normen schetsen vaak een vertekend beeld van wat seksueel 'acceptabel' of 'normaal' is.

Ik herinner me een tijd dat er in New York een populaire tv-show was die diep inging op de talloze uitingen van menselijke seksualiteit en mensen interviewde over hun diverse ervaringen. Mijn vrouw en ik keken er af en toe naar en vonden het afwisselend grappig, verrassend en verhelderend. Deze ervaring verbreedde mijn begrip van menselijk gedrag en zette me aan het denken over de drijfveren achter deze uiteenlopende seksuele behoeften en gedragingen. Wordt het gedreven door psychologische behoeften, een onvervulde emotionele wond, of is het gewoon een facet van normaal menselijk gedrag? Deze verkenning bleek van onschatbare waarde in mijn werk met cliënten, van wie velen worstelden met schaamtegevoelens rondom hun seksualiteit.

Onlangs had ik een gesprek met een man die op zoek was naar een mannelijk perspectief op zijn persoonlijke worstelingen, omdat hij worstelde met schaamtegevoelens. Hij vertrouwde me toe dat hij regelmatig naar porno keek tijdens het masturberen, handelingen die hij als schandelijk ervoer. Ik verzekerde hem dat dergelijk gedrag niet ongewoon is en deel uitmaakt van een breed spectrum van menselijke seksuele expressie. Om zijn schuldgevoel aan te pakken, onderzocht ik de oorzaken van deze gevoelens met hem. Ik suggereerde dat schuldgevoelens vaak voortkomen uit de perceptie dat iemand iemand pijn heeft gedaan zonder er plezier in te hebben. Ik vroeg wie hij dacht te kwetsen: zijn vrouw, zijn ouders, of misschien was het een kwestie van religieuze schuld?

Hij antwoordde inderdaad dat zijn schuldgevoel verbonden was met zijn religieuze overtuigingen, met name het idee dat God zijn daden observeerde. Dit leidde tot een luchtige maar diepgaande discussie waarin ik de vraag stelde: "Als je gelooft dat God naar je kijkt, betekent dat dan dat God ook naar porno kijkt?" Deze vraag zette hem ertoe aan de situatie vanuit een ander perspectief te bekijken, waardoor de stemming lichter werd en hij de logica achter zijn schuldgevoel in twijfel kon trekken. Deze uitwisseling hielp hem beseffen dat veel van de morele oordelen die we onszelf opleggen gebaseerd zijn op interpretaties en overtuigingen die mogelijk niet standhouden bij nader inzien. Het was een moment van helderheid voor hem, waarin hij besefte dat zijn daden, hoewel privé en persoonlijk, deel uitmaakten van een breder, natuurlijk menselijk gedrag - een besef dat vaak verlichting en begrip brengt aan degenen die onnodig gebukt gaan onder de last van schaamte of schuldgevoel.

Er is ook een breder perspectief om te overwegen: de diverse ervaringen en behoeften binnen intieme relaties. Variërende libidoniveaus, communicatieproblemen en onvervulde seksuele behoeften kunnen ertoe leiden dat mensen op verschillende manieren bevrediging zoeken. Masturbatie kan voor velen een praktische oplossing zijn, een eenvoudige manier om seksuele behoeften efficiënt te bevredigen en terug te keren naar het dagelijks leven zonder de complexiteit en mogelijke schade van affaires, het benaderen van sekswerkers of incest.

De seksuele reis in je leven brengt zowel kansen als uitdagingen met zich mee.

Masturbatie kan soms afleiden van een relatie, maar kan ook de intimiteit tussen partners versterken, vooral wanneer beiden openstaan ​​voor het samen verkennen van hun seksualiteit. De sleutel is het erkennen van de vloeibaarheid van seksuele expressie en het vermijden van rigide oordelen over goed en fout. Door ons seksuele gedrag te begrijpen en te omarmen, kunnen we onze behoeften en verlangens beter in kaart brengen, wat onze relaties en individuele groei verrijkt.

In mijn benadering van dit onderwerp streef ik ernaar een alomvattend begrip te bieden door de context te onderzoeken en beide kanten te presenteren – de voor- en nadelen, de voor- en nadelen – zodat mensen een weloverwogen beslissing kunnen nemen. Daarbij heb ik veel mensen ontmoet die zich gevangen voelen in religieuze doctrines die een biologisch systeem als onnatuurlijk, immoreel of zondig bestempelen. 

Er is een interessante video online beschikbaar met de titel "Priester zegt dat er geen hel is", met een katholieke geleerde of priester die de controledynamiek binnen religie in twijfel trekt. Hij merkt op dat religie vaak functioneert als een controlemechanisme, met name door schuldgevoelens te kweken. Door alledaags menselijk gedrag te moraliseren en als goed of slecht te bestempelen, oefenen religieuze instellingen vaak invloed uit op individuen, wat schaamtegevoelens en een zoektocht naar verlossing opwekt. Deze tactiek houdt een cyclus van schuldgevoel en controle in stand en bevordert de afhankelijkheid van die religieuze autoriteit.

Vaak raken we verstrikt in deze vicieuze cirkel, in plaats van de inherente normaliteit en biologische behoeften van mensen te erkennen. Daarom onthoud ik me ervan dergelijk gedrag als inherent goed of slecht te bestempelen, of te promoten of te degraderen. In plaats daarvan erken ik hun biologische aard en hun aanwezigheid als een natuurlijk onderdeel van het leven.

De gevolgen van het streng bestraffen van natuurlijke verkenningen, vooral bij kinderen, kunnen aanzienlijk zijn.

Een geval dat me nog helder voor de geest staat, betreft een gezin uit Perth, Australië. Tijdens een workshop die ik leidde, vertelde een moeder dat haar libido lager was dan dat van haar man. Hij was porno gaan kijken en masturberen om dit te compenseren, iets wat ze later ook bij haar zoon zag doen. Haar reactie toen ze erachter kwam, was niet alleen bestraffend, maar ook fysiek agressief. Dit zette niet alleen de familierelaties onder druk, maar leidde er ook toe dat er compenserende seksuele gedragspatronen werden doorgegeven, die zich op manieren manifesteerden die de andere broers en zussen diep raakten.

Ik vind dit een waardevolle herinnering dat het onverstandig is om iemand te berispen of te straffen voor een biologische handeling die je waarschijnlijk zelf ook hebt begaan. Het is verstandiger om even de tijd te nemen om na te denken.

Vaak worden de handelingen die schaamtegevoelens bij ons oproepen, door anderen weerspiegeld, wat leidt tot wrok jegens hen omdat ze belichamen waar wij ons voor schamen. Deze schaamte komt vaak voort uit maatschappelijke of morele normen die we ons hebben eigen gemaakt zonder ze in twijfel te trekken, waardoor we gevangen raken in een vicieuze cirkel van zelfveroordeling en het veroordelen van anderen.

In plaats van in deze vicieuze cirkel te blijven hangen, is het vaak verstandiger om dieper te graven en te begrijpen hoe onze acties ons hebben gediend. Door de onderliggende motivaties en gevolgen van ons gedrag te onderzoeken, kunnen we inzicht in onszelf krijgen en onszelf waarderen en begrijpen.

In mijn werk kom ik vaak mensen tegen die gevangen zitten in een vicieuze cirkel van schuld en schaamte. Dat zet me aan om de redenen achter hun daden en de gevolgen ervan te onderzoeken. Een memorabel voorbeeld was een vrouw die haar moeilijke ervaring met het ondergaan van seksuele handelingen zes jaar lang deelde met haar stiefvader.

Toen ik haar ervaringen besprak, vroeg ik naar haar reacties en keuzes in die periode, in een poging te begrijpen waarom ze ervoor had gekozen zo lang te zwijgen over de seksuele handelingen. Ze vertelde dat de penibele financiële situatie van haar gezin na het vertrek van haar biologische vader hen ertoe had aangezet om in hun basisbehoeften te voorzien. De komst van haar stiefvader bracht financiële stabiliteit en stelde haar voor een uitdagend dilemma: de seksuele handelingen doorstaan ​​om te voorkomen dat een andere vaderfiguur zou vertrekken én de nieuwe financiële zekerheid behouden die haar stiefvader haar bood.

Deze overlevingsstrategie, hoe moeilijk ook, benadrukte de complexe beslissingen die ze zich gedwongen voelde te nemen om haar gezin en zichzelf te beschermen tegen verdere ontberingen. Ondanks de uitdaging beschouwde ze haar daden als een manier om de genegenheid en aandacht van een tweede vader te ontvangen, de gezinseenheid te behouden en ervoor te zorgen dat in hun basisbehoeften werd voorzien. Deze beslissing werd niet lichtvaardig genomen, maar gezien als een noodzaak in een situatie waarin weinig opties beschikbaar leken.

Door onze gesprekken begon ze te beseffen dat ze, ondanks de omstandigheden, haar intrinsieke waarde voor liefde had behouden – een besef dat haar tot tranen toe roerde. Deze erkenning markeerde een keerpunt en hielp haar haar daden te zien als strategische beslissingen die ze had genomen tijdens een ongelooflijk moeilijke periode in haar leven, in plaats van als redenen voor zelfveroordeling. Ze hield het tweede gezin lang genoeg bij elkaar om haar moeder de kans te geven een middelbare school af te ronden, zodat ze onafhankelijk kon worden en oud genoeg was om zelfstandig te wonen, samen met een nieuwe, maar oudere vriend.

Deze reis van zelfreflectie en begrip leidde haar uiteindelijk naar een plek van autonomie, waardoor ze verder kon gaan met een hernieuwd gevoel van eigenwaarde en bevrijding van de schuld en schaamte die haar ooit belastten. Haar verhaal getuigt van de veerkracht van de menselijke geest en de complexe, vaak pijnlijke strategieën die mensen kunnen gebruiken om de beproevingen van het leven het hoofd te bieden.

Elk verhaal dient als een herinnering om elke situatie te benaderen met het individuele begrip dat het verdient en de drang te weerstaan ​​om algemene oordelen te vellen. Het leert ons om verder te kijken dan de oppervlakte en te erkennen dat achter elke beslissing een diep persoonlijke strategie schuilgaat om ermee om te gaan of te overleven, die nauw verbonden is met de context en behoeften van het individu. Voordat we conclusies trekken, is het verstandig om de dynamiek en drijfveren te ontrafelen en te begrijpen dat mensen hun uitdagingen op manieren doorstaan ​​die zij het meest gunstig achten, zelfs te midden van wat als tegenspoed kan worden ervaren.

Het leven kent evenveel voor- als nadelen.

Het fascinerende is dat zelfs dingen die we als verschrikkelijk of slecht bestempelen, vaak blijven bestaan ​​omdat ze op de een of andere manier een doel dienen. Het is een beetje zoals de natuur een delicaat evenwicht bewaart. Onze uitdagingen zijn vaak essentieel voor onze veerkracht en onafhankelijkheid.

Dus in plaats van vast te zitten in schaamte en zelfkritiek, waarom zou je je perspectief niet eens veranderen? Denk eens na over hoe je ervaringen, zelfs de ervaringen die je als uitdagend ervaart, jou en anderen ten goede kunnen komen. Het gaat erom die balans te vinden tussen de zogenaamde positieve en negatieve aspecten, en die inzichten te gebruiken om jezelf vooruit te helpen.

In mijn tweedaagse seminar getiteld De baanbrekende ervaring Met behulp van het programma dat ik bijna wekelijks online presenteer, heb ik duizenden mensen geholpen hun perspectief te veranderen, die gebukt gingen onder schuldgevoelens en wrok. Door middel van een reeks vragen en reflecties brengen we hun percepties in evenwicht totdat de emotie is opgelost en we de verborgen orde zien van wat ze in eerste instantie misschien niet in orde achtten. Het is een krachtig proces om de controle over onze verhalen terug te krijgen en waardering te vinden voor wat is zoals het is.

Schaamte en schuldgevoel met je meedragen is als het meeslepen van onnodige bagage. Het drukt ons neer en weerhoudt ons ervan om het leven ten volle te omarmen. Maar wanneer we beide kanten van de vergelijking omarmen door de nadelen in evenwicht te brengen met de voordelen, bevrijden we onszelf van deze zelfopgelegde beperkingen en vinden we een nieuw gevoel van veerkracht en eigenliefde.

Als je ooit worstelt, bedenk dan dat er een zinvolle weg vooruit is, een manier om terug te keren naar liefde en waardering. Overweeg om met me mee te gaan. De baanbrekende ervaringSamen kunnen we u helpen uw perspectief in evenwicht te brengen en emoties op te lossen die ertoe leiden dat u uzelf of anderen veroordeelt.

Op te sommen:

• Veel mensen gaan gebukt onder seksuele schaamte, vaak als gevolg van maatschappelijke of religieuze indoctrinatie. Deze schaamte kan persoonlijke groei en intieme relaties belemmeren.
   
• Seksueel verlangen en seksuele expressie zijn fundamentele aspecten van de menselijke biologie. Pogingen om deze natuurlijke gedragingen te onderdrukken of te beschamen, kunnen leiden tot interne conflicten en onnodige schuldgevoelens.
   
• Door de morele kaders en overtuigingen die bijdragen aan schaamtegevoelens in twijfel te trekken, kun je meer zelfinzicht, zelfwaardering en liefde creëren.
   
• Masturbatie en seksuele exploratie zijn veelvoorkomende en natuurlijke gedragingen. Het erkennen van de inherente waarde van deze handelingen kan schaamte en schuldgevoelens verlichten.
   
• Strenge straffen voor natuurlijk seksueel gedrag in de kindertijd kunnen langdurige gevolgen hebben.
   
• In plaats van toe te geven aan schaamte en zelfkritiek, streef naar evenwicht en perspectief. Erken zowel de voor- als nadelen van je ervaringen en gebruik deze inzichten om van jezelf en anderen te houden en ze te waarderen. Wat je ook hebt gedaan of niet gedaan, je bent liefde waard.
   
• Als je worstelt met gevoelens van schaamte of schuld, overweeg dan om je bij mij aan te sluiten bij De baanbrekende ervaring waarbij ik u kan helpen uw percepties in evenwicht te brengen en eventuele emoties die u heeft over uw seksuele ervaringen uit het verleden, op te lossen.

Ben je klaar voor de VOLGENDE STAP?

Als je serieus bezig bent met je eigen groei, als je klaar bent om nu een verandering door te voeren en je daarbij wat hulp kunt gebruiken, klik dan op de LIVE chatknop rechtsonder op je scherm en chat nu met ons.

U kunt er ook voor kiezen om een ​​GRATIS kennismakingsgesprek te boeken met een lid van het Demartini Team.

 

Geïnteresseerd in het seminar Breakthrough Experience?

Als u klaar bent om naar binnen te keren en het werk te doen dat uw blokkades oplost, uw zicht verheldert en uw geest in evenwicht brengt, dan bent u bij Dr. Demartini van de Breakthrough Experience op de perfecte plek om te beginnen.

In 2 dagen leert u hoe u elk probleem waarmee u kampt kunt oplossen en de koers van uw leven opnieuw kunt bepalen, zodat u meer succes en voldoening ervaart.

Klik HIER om meer te weten te komen