ΑΡΘΡΟ

Κοινοποίηση

ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: 13μ
DR JOHN DEMARTINI - Ενημερώθηκε πριν από 3 χρόνια

Ποιοι είναι οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην αύξηση ή τη μείωση της ανοσίας;

Για πολλές δεκαετίες, το ανοσοποιητικό σύστημα θεωρούνταν η πρώτη άμυνα κατά των μικροοργανισμών. Αυτό το μοντέλο οδήγησε στη θεωρία των μικροβίων και στη λήψη αντιβιοτικών για να απαλλαγούμε από τα υποτιθέμενα πολύ ανδρικά βακτήρια, τη ρικέτσια, τους ιούς και τα παράσιτα, αλλά υπήρχε μια συνεχής συζήτηση γύρω από τη θεωρία των μικροβίων επειδή δεν είχε πάντα νόημα. Μερικά άτομα είχαν ισχυρότερη ανοσία από άλλα και δεν θα αρρώσταιναν παρά το γεγονός ότι βρίσκονταν στο ίδιο περιβάλλον με άλλα που αρρώσταιναν.

Γνωρίζουμε τώρα ότι αυτό που προηγουμένως θεωρούνταν ασθένεια –κάτι αρνητικό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία– είναι συχνά το σώμα που προσπαθεί να δώσει ανατροφοδότηση και να μας βοηθήσει να ζούμε πιο ισορροπημένα και ολοκληρωμένα και με το μέγιστο των δυνατοτήτων μας. Με άλλα λόγια, εάν αντιληφθούμε ένα γεγονός που ερμηνεύουμε ως οδυνηρό και πιστεύουμε ότι υπάρχει περισσότερη απώλεια παρά κέρδος, περισσότερη αρνητικότητα παρά θετικότητα και περισσότερος πόνος παρά ευχαρίστηση από αυτό το γεγονός στη ζωή μας, τότε η φυσιολογία μας θα αμυνθεί όπως είναι αντιμετωπίζει ένα αρπακτικό και θα αρχίσει να ανακατευθύνει την παροχή αίματος του έξω από τα όργανα της πέψης και συντήρησης και θα το ανακατευθύνει προς το εξωτερικό μυϊκό σύστημα για να προετοιμαστεί για μια αντίδραση δυσφορίας.

Εάν παραταθεί, μπορούμε να δημιουργήσουμε παρατεταμένες αντιδράσεις. μερικές φορές ορίζεται ως ασθένεια και υποχωρεί τις ανοσολογικές μας αποκρίσεις και τη φυσιολογία σε περισσότερες καταστάσεις επιβίωσης. Αν συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα, αρχίζουμε να καταρρέουμε και να υποστούμε εντροπία. Αλλά αυτό που κάνει είναι να μας δίνει ανατροφοδότηση είναι να αλλάξουμε τις αντιλήψεις μας, να αναζητήσουμε ευκαιρίες και να εξισορροπήσουμε την προοπτική μας. Αν προτιμάτε να παρακολουθήσετε το βίντεο, κάντε κλικ παρακάτω. ↓

Όσον αφορά το πώς να μεγιστοποιήσετε την έμφυτη και προσαρμοστική σας ανοσία - το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι πιο προσαρμοστικό όταν ζείτε σε ευθυγράμμιση με τις υψηλότερες αξίες σας, επειδή είστε πιο αντικειμενικοί και σε κατάσταση ευαισθησίας (ευεργετικό άγχος), όχι αγωνίας (α «επιζήμια» μορφή άγχους). Αντί να αντιδράτε συναισθηματικά και να εμπλέκετε την υποφλοιώδη αμυγδαλή σας, η οποία τείνει να προκαλεί δυσφορία στο σύστημά σας και να υποχωρεί το ανοσοποιητικό σας σύστημα, σταματήστε και μάθετε πώς αντιλαμβάνεστε ό,τι αντιλαμβάνεστε με τρόπο που σας εξυπηρετεί και εξισορροπεί την αντιληπτική σας εξίσωση. Γιατί όποια και αν είναι η κρίση, υπάρχει ίση ευλογία.

Η συμβουλή μου είναι να εστιάσετε στις ενέργειες υψηλότερης προτεραιότητας που μπορείτε να κάνετε κάθε μέρα. Με αυτόν τον τρόπο θα είστε στην πιο ανθεκτική και προσαρμοστική κατάστασή σας. Απλά να ξέρετε ότι αυτή η απατηλή αγωνία θα περάσει. Όλα αυτά έρχονται και παρέρχονται. Όλες οι πανδημίες, οι επιδημίες, ανεβαίνουν και μετά πέφτουν.

Το πιο σοφό πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να τρώτε καλά, να σκέφτεστε καλά, να δίνετε προτεραιότητα στη ζωή σας, να διαβάζετε πράγματα που είναι εμπνευσμένα και να προσπαθείτε να αποφύγετε πολλά υποκειμενικά προκατειλημμένα νέα για τον κορωνοϊό, να εστιάσετε στη λύση και όχι στο πρόβλημα. Το να μένετε στο πρόβλημα και να το δραματοποιήσετε, να το συζητήσετε και να συγκινηθείτε με αυτό, το μόνο που θα κάνετε είναι να καταστρέψει το ανοσοποιητικό σας σύστημα και θα σας κάνει πιο ευάλωτους.

Η φυσιολογία σας, η ψυχολογία σας, η κοινωνιολογία σας, η θεολογία σας, ακόμα και η ιολογία σας, είναι όλα εκεί για να σας βοηθήσουν να γίνετε ισορροπημένοι και αυθεντικοί.

Τι γίνεται με τους ανθρώπους που πλοηγούνται σε αυτήν την παγκόσμια πανδημία – τι μπορούν να κάνουν για να αυξήσουν την ψυχική και σωματική τους ευεξία;

Ο κορωνοϊός θα μας κάνει να είμαστε σίγουροι ότι χρησιμοποιούμε τις καινοτομίες και τη δημιουργικότητά μας με σύνεση για να εξυπηρετούμε τους ανθρώπους. Αντί να συγκρίνετε τη ζωή σας αυτή τη στιγμή με αυτό που ήταν ή να φαντασιώνεστε πώς θα είναι μετά την πανδημία, είναι συνετό να είστε παρόντες τώρα και να αναρωτηθείτε: «Ποιες είναι οι ενέργειες ύψιστης προτεραιότητας που θα μπορούσα να κάνω σήμερα; μπορεί να με βοηθήσει να εκπληρώσω την αποστολή μου στον πλανήτη γη;» Εάν δυσκολεύεστε να ξεκαθαρίσετε αυτήν την αποστολή, συνδεθείτε στο διαδίκτυο και κάντε το δωρεάν Διαδικασία Προσδιορισμού Αξίας Demartini ξανά και ξανά μέχρι να νιώσετε ξεκάθαρα τι είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς. Στη συνέχεια, αναρωτηθείτε: «Τι συμβαίνει αντικειμενικά αυτή τη στιγμή και πώς με βοηθά να εκπληρώσω αυτήν την αποστολή;» Αυτό θα σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα ως "καθ' οδόν" και όχι "στο δρόμο".

Τι γίνεται με τα άτομα που έχουν βγει θετικά στον COVID-19; Τι προτάσεις έχετε για να τονώσουν το ανοσοποιητικό τους;

Κάθε φορά που φλέγεστε και είστε πολύ συναισθηματικοί για τα αντιληπτά γεγονότα, επιδεινώνετε μόνο την κατάσταση τονίζοντας τις πολικές αντιλήψεις και υποχωρείτε το ανοσοποιητικό σύστημα αντί να το κυβερνάτε και να το ενισχύετε. Έτσι, οτιδήποτε μπορείτε να κάνετε για να κάνετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα πιο σταθερό θα είναι προς όφελός σας. Με άλλα λόγια, βεβαιωθείτε ότι δεν ακολουθείτε τον δρόμο των ακραίων, παρορμητικών και εθιστικών συμπεριφορών. Θέλετε να είστε ήρεμοι, ισορροπημένοι και συγκεντρωμένοι για να βοηθήσετε να ρυθμίσετε την ανοσολογική σας απόκριση.

Θα προτείνατε τον διαλογισμό ως μέσο δημιουργίας αυτής της ισορροπίας;

Εξαρτάται από το είδος του διαλογισμού. Υπάρχουν πολλές μορφές διαλογισμού με την αναπνοή να είναι ένας από τους κύριους παράγοντες. Το πώς αναπνέετε έχει αντίκτυπο στο αυτόνομο νευρικό σας σύστημα. Εάν κάνετε μεγάλες εκπνοές και σύντομες εισπνοές, θα ενεργοποιήσετε το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Αν πάρετε κάποιον που είναι μανιακός, ενθουσιασμένος και ενθουσιασμένος, θα αναπνεύσει με μια μακρά εισπνοή και μια σύντομη εκπνοή. Εάν έχετε κάποιον που έχει κατάθλιψη, θα πάρει μια γρήγορη ανάσα αέρα και θα τον αφήσει να βγει αργά. Άρα η μακρά εκπνοή και η σύντομη εισπνοή είναι παρασυμπαθητικές. η μακρά εισπνοή και η σύντομη εκπνοή είναι συμπαθητική. Ωστόσο, εάν η αναπνοή είναι ένας προς έναν, την εξισορροπείτε.

Το διάφραγμα είναι ο μόνος μυς του σώματος που έχετε τη διακυβέρνηση μεταξύ εκούσιου και ακούσιου. Μπορεί να τρέξει ακούσια, ή μπορείτε οικειοθελώς να το παρακάμψετε. Γι' αυτό οι γιόγκι το χρησιμοποιούν εδώ και αιώνες, και όλοι οι άνθρωποι που καταλαβαίνουν την αναπνοή θα ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν την αναπνοή τους με σύνεση. Όταν αναπνέετε σε αναλογία ένα προς ένα ή πιθανώς με ρυθμό - εισπνέετε για επτά δευτερόλεπτα ή πέντε δευτερόλεπτα, κρατάτε για επτά δευτερόλεπτα ή πέντε δευτερόλεπτα, εκπνέετε για επτά δευτερόλεπτα ή πέντε δευτερόλεπτα και μετά κρατάτε για επτά δευτερόλεπτα ή πέντε δευτερόλεπτα - η φυσιολογία σας πηγαίνει σε ισορροπία και το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σας σύστημα τείνουν να ισορροπούν. Έτσι, εξαρτάται πραγματικά από τη μορφή διαλογισμού που κάνετε και την αναπνοή που κάνετε με αυτόν.

Εξαρτάται επίσης από το περιεχόμενο του μυαλού σας στο οποίο εστιάζετε. Ο διαλογισμός είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο αν γίνει με σύνεση. Δεν προτείνω «διαλογισμό απόδρασης» όπου αποφεύγετε τον πόνο και πηγαίνετε σε μια φαντασίωση. Προτιμώ να παίρνω τις πληροφορίες που μπορεί να ενοχλούν το μυαλό σας και να τις ταξινομώ με τη Μέθοδο Demartini για να τις καθαρίσω, ώστε να βλέπετε τη σειρά και τη συγχρονικότητα των αντιθέτων όταν κάνετε διαλογισμό. Μόλις το κάνετε αυτό, έχετε τη μεγαλύτερη πιθανότητα να επιφέρετε ισορροπία, η οποία φέρνει μαζί της τον παράγοντα ευεξίας.

Ποια είναι η άποψή σας για τη φαρμακευτική αγωγή που καταστέλλει τα συμπτώματα της ασθένειας και της ασθένειας;

Στην ιατρική, το μεγαλύτερο μέρος της θεραπείας που γίνεται δεν είναι μια θεραπεία αλλά μια παρηγορητική θεραπεία για να απαλλαγούμε από τα συμπτώματα. Εάν τα συμπτώματα εξαφανιστούν ή κατασταλούν, νομίζετε ότι έχετε θεραπευθεί, κάτι που έχει πολύ μικρό νόημα επειδή το σώμα σας προσπαθεί να σας δώσει αυτά τα συμπτώματα για να σας ενημερώσει ότι είστε εκτός ισορροπίας. Ωστόσο, εάν γνωρίζετε πώς να αντιμετωπίζετε τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε και ανακαλύψετε τι μπορεί να σημαίνουν ως ανατροφοδότηση για εσάς και τις αντιλήψεις και τη συμπεριφορά σας, μπορείτε να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα για να επιφέρετε ισορροπία και ευεξία.

Έχετε άποψη ή παρατήρηση γιατί τόσες πολλές γυναίκες υποφέρουν ιδιαίτερα από παθήσεις του θυρεοειδούς;

  Ο θυρεοειδής αδένας σας προέρχεται από τη γλώσσα σας εμβρυολογικά. Επομένως η λειτουργία της έχει άμεση συσχέτιση με τον μεταβολικό σας ρυθμό, γιατί η γλώσσα ασχολείται με το μάσημα, το φαγητό, την κατάποση και την ομιλία.

Εάν αισθάνεστε ότι έχετε πει κάτι που θα θέλατε να μην το είχατε, η λειτουργία του θυρεοειδούς σας τείνει να αυξάνεται. Εάν δεν λέτε κάτι που θα θέλατε να μπορούσατε, η λειτουργία του θυρεοειδούς σας τείνει να μειώνεται και ο μεταβολικός σας ρυθμός πέφτει.

Γι' αυτό οι υποθυρεοειδείς είναι συχνά άτονοι, ήσυχοι και δεν μιλούν πολύ. Τείνουν να έχουν πολλή αγανάκτηση και κρατούν αυτό που πραγματικά θέλουν να πουν.

Για να απαντήσουμε στην ερώτησή σας σχετικά με το γιατί τόσες πολλές γυναίκες, ειδικότερα, υποφέρουν από ερωτήσεις θυρεοειδούς, πρέπει να δούμε τι έχει συμβεί ιστορικά. Πριν από 40, 50 και 60 χρόνια, είχατε έναν σεξουαλικό διμορφισμό, όπου οι άντρες πήγαιναν στη δουλειά για να εξασφαλίσουν τις οικογένειές τους και οι γυναίκες ασχολούνταν με την αναπαραγωγή και τη φροντίδα των παιδιών. Αυτό ήταν το μοτίβο τότε - οι γυναίκες παντρεύονταν στα είκοσί τους, άρχιζαν να κάνουν μωρά στα είκοσί τους και έκαναν δύο ή τρία παιδιά μέχρι να κλείσουν τα 30. Κάθε φορά που υπήρχε άλλο μωρό, ο άντρας δούλευε σκληρότερα για να πληρώσει τις αυξανόμενες ανάγκες των παιδιών, ίσως ακόμη και με την αγορά ενός μεγαλύτερου σπιτιού. Η γυναίκα μπορεί τότε να αγανακτήσει που νιώθει παγιδευμένη στο σπίτι και να αντιληφθεί απώλεια ελευθερίας, συμπεριλαμβανομένης απώλειας οικονομικής ελευθερίας. Ο άντρας μπορεί να αισθάνεται ότι εργάζεται σκληρότερα από πριν για να πληρώσει το στεγαστικό δάνειο και τις πιστωτικές κάρτες, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μια πολύ κοινή σύγκρουση σχετικά με τα χρήματα και τις καθημερινές υποχρεώσεις στο σπίτι.

Έτσι, καταπιέζει αυτό που θέλει να του πει και δεν θέλει να προκαλέσει πολλές συγκρούσεις επειδή εξαρτάται οικονομικά από αυτόν. Αυτή η καταστολή - χωρίς να λέει κάτι που θα ήθελε - έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του θυρεοειδούς και τον αργό μεταβολισμό που προκύπτει, αργή, μπερδεμένη, διστακτική ομιλία.

Με άλλα λόγια, εάν υπερβάλλετε ή ελαχιστοποιείτε τα πράγματα με τις αντιλήψεις σας, αλλάζετε αυτόματα τη φυσιολογία σας, αλλάζετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τα επίπεδα λιπιδίων και τα επίπεδα ορμονών.

Τώρα, ένας γιατρός μπορεί να πει ότι έχετε χημική ανισορροπία και να συνταγογραφήσει ένα φάρμακο. Θα προτιμούσα να δώσω στους ανθρώπους πίσω τη δύναμή τους παρά να αφαιρέσω τη δύναμή τους. Η φαρμακευτική θέλει να σου δώσει ένα φάρμακο. Προσπαθώ να σας επαναφέρω τη δύναμή σας διδάσκοντάς σας τι μπορείτε να κάνετε για να κάνετε αυτές τις αλλαγές στη χημεία σας μόνοι σας. Έχετε περισσότερο έλεγχο από όσο φαντάζεστε.

Συχνά μιλάτε για τους τέσσερις πυλώνες της θεραπείας - ευγνωμοσύνη, αγάπη, βεβαιότητα και παρουσία. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για αυτά;

Όταν ένα άτομο είναι «θεραπευτής» (και θα το χρησιμοποιήσω ως τίτλο επειδή η θεραπεία είναι πραγματικά μια εσωτερική δουλειά) είναι ευγνώμων για αυτό που κάνει, αγαπά πραγματικά αυτό που κάνει, να είστε σίγουροι ότι αυτή είναι η ζωή του αποστολή και όχι απλώς μια δουλειά, και είναι πλήρως παρόντες τη στιγμή, τότε είναι που έχουν τις μεγαλύτερες θεραπευτικές δυνάμεις.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ να κάνω γύρους μια μέρα με τον Dr Denton Cooley, έναν καρδιαγγειακό χειρουργό.

Τον έβλεπα να πηγαίνει από δωμάτιο σε δωμάτιο μετά το πρωινό του χειρουργείου και να κάνει τον γύρο του μέχρι αργότερα εκείνο το βράδυ. Με κάθε ηλικιωμένο ασθενή, τους έπιανε τα χέρια και τους κοίταζε κατευθείαν στα μάτια και έλεγε: «Θέλω απλώς να σας ενημερώσω ότι η εγχείρησή σας ήταν επιτυχής και ότι σύντομα θα είστε στο σπίτι με τα εγγόνια σας. και δούλεψε στον κήπο και παίξε γκολφ. Ήταν παρών μαζί τους. Έδειχνε πραγματική αγάπη για αυτό που έκανε. Ήταν ένας άνθρωπος που αποτελούσε παράδειγμα αυτών των τεσσάρων πυλώνων.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε άτομο που έχει αυτούς τους τέσσερις πυλώνες μπορεί επίσης να θεραπεύσει μέσα του. Έτσι, εάν είστε γεμάτοι με ευγνωμοσύνη, αγάπη, βεβαιότητα και παρουσία, καθώς και έμπνευση και ενθουσιασμό – αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι θεραπευτές.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη γενετική και τη μετάλλαξη του DNA;

Με έχουν γοητεύσει η γενετική (η μελέτη των γονιδίων, η γενετική ποικιλότητα και η κληρονομικότητα σε οργανισμούς) και η επιγενετική (η μελέτη των αλλαγών στη γονιδιακή δραστηριότητα που δεν προκαλούνται από αλλαγές στην αλληλουχία του DNA) από τότε που ήμουν έφηβος και στα 20 μου . Για πολλά χρόνια, υπήρχε αυτή η ιδέα ότι όλα τα γενετικά ελαττώματα και όλες οι γενετικές μεταλλάξεις είναι επιβλαβείς και ίσως ακόμη και τυχαίες.

Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι μπορεί τελικά να μην είναι τυχαίο. Στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε μετάλλαξη DNA που έχω ερευνήσει έχει τόσο πλεονεκτήματα όσο και μειονεκτήματα. Μερικές φορές το να πεθάνει ένα είδος είναι προς όφελος της ομάδας. Και μερικές φορές η διαγραφή ενός γονιδίου ή μια σημειακή μετάλλαξη θα προσφέρει πλεονεκτήματα για άλλες καταστάσεις. Ενώ κάποτε είχαμε αυτή την γενική ιδέα ότι οι μεταλλάξεις του DNA είναι κακές, τώρα έχω την προοπτική ότι οι μεταλλάξεις του DNA δεν είναι τυχαίες. Έχουν έναν σκοπό που δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός.

Σύντομα θα φτάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε ότι τα γενετικά αίτια της νόσου μπορεί να γίνονται αντιληπτά διαφορετικά τις επόμενες δεκαετίες. Μπορεί σύντομα να αντιληφθούμε ότι είναι σκόπιμη και να καταλάβουμε ότι τα γονίδια λειτουργούν σε έναν πιο προσαρμοσμένο, λογικό και σκόπιμο στόχο. Τα γονίδια προσδίδουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά και πρέπει να έχουν στοιχεία ζωής και θανάτου.

Τέλος, έχετε αναφέρει τη μέθοδο Demartini μερικές φορές. Μπορείς να το εξηγήσεις λίγο περισσότερο;

Η Μέθοδος Demartini είναι κάτι πάνω στο οποίο ξεκίνησα να δουλεύω όταν ήμουν 18 ετών. Ο θείος μου έστειλε δύο γιγάντια τελάρα με βιβλία στο σπίτι μου και δύο βιβλία ξεχώρισαν για μένα. Το ένα ήταν το «The Discourse on Metaphysics» του Γκότφριντ  Wilhelm Leibniz όπου είπε ότι υπάρχει μια θεϊκή τελειότητα στο σύμπαν που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να βελτιώσει και την οποία λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ποτέ, αλλά αυτοί που το γνωρίζουν - οι ζωές τους αλλάζουν για πάντα. Αυτή ήταν η έμπνευση πίσω από όλο μου το ταξίδι γιατί ήθελα να είμαι ένα από εκείνα τα άτομα που καταλαβαίνουν αυτή την τελειότητα. Ήθελα να καταλάβω την κρυμμένη τάξη στο χάος.

Το δεύτερο βιβλίο δεν ήταν τόσο εύκολο να διαβαστεί. Ήταν μια θεωρία του Paul Dirac σχετικά με τη θεωρία των σωματιδίων και των αντισωματιδίων – ότι για κάθε σωματίδιο υπάρχει ένα αντίστοιχο αντισωματίδιο, που ταιριάζει ακριβώς με το σωματίδιο αλλά με το αντίθετο φορτίο. Μπορείτε να φανταστείτε, ήμουν εκεί στα 18 μου με ένα λεξικό για να με βοηθήσει να καταλάβω λίγο από το λεξιλόγιο, αλλά με έκανε να αναρωτηθώ τι θα συνέβαινε αν παίρναμε θετικά και αρνητικά συναισθήματα και τα συνδυάζαμε. Θα μπορούσαμε να κάνουμε φώτιση; Ήταν αυτή η τελειότητα;

Στη συνέχεια άρχισα να μελετώ ό,τι μπορούσα να βρω στα χέρια μου και σταδιακά συνθέτω ένα μοντέλο ή μέθοδο που θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν την κρυμμένη τάξη και να βρουν την τελειότητα. Συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα που πίστευα ότι ήταν θετικά είχαν μειονεκτήματα, και αυτά που πίστευα ότι ήταν αρνητικά, είχαν θετικά. Όλα έχουν να κάνουν με την εξισορρόπηση αυτών των εξισώσεων. Έτσι, έθεσα ερωτήσεις για να βοηθήσω τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις πλευρές που αγνοούσαν, ώστε να μπορούν να δουν και τις δύο πλευρές.

Δούλεψα πάνω σε αυτό για δύο χρόνια και, κάνοντας αυτό, συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε μόνο μια κρυφή τάξη και μια ενυπάρχουσα τάξη στο σύμπαν, αλλά ήταν επίσης αποδεδειγμένο και επαναλαμβανόμενο και μπορούσες να το δεις. Υπάρχει ένας συγχρονισμός και όλα προσπαθούν να σας κάνουν να επικεντρωθείτε, να μπορέσετε να ζήσετε με την υψηλότερη αξία σας και να μεγιστοποιήσετε τις δυνατότητες απόδοσης στη ζωή. Και τότε συνειδητοποίησα ότι μερικές φορές οι άνθρωποι έχουν φαντασιώσεις για το πώς υποτίθεται ότι είναι η ζωή και κρατούν τις φαντασιώσεις και νιώθουν κατάθλιψη όταν συγκρίνουν την τρέχουσα πραγματικότητα με τη φαντασία τους. Έτσι, το πρόσθεσα στο πρόγραμμα.

Έπειτα, προχώρησα παραπέρα και κοίταξα πώς εκείνη ακριβώς τη στιγμή που κάποιος σε επικρίνει για κάτι που έκανες στο παρελθόν, κάποιος σε επαινεί ταυτόχρονα για το τι πρόκειται να κάνεις στο μέλλον. Θετικά και αρνητικά. Τα πάνω και τα αρνητικά. Παρελθόν και μέλλοντα. Όλοι σας διατηρούν στο υπέροχο παρόν.

Ουσιαστικά λοιπόν, η Μέθοδος Demartini σας βοηθά να ενδυναμώσετε και τους επτά τομείς της ζωής. Και είναι επιστήμη - είναι διπλή, αναπαραγώγιμη και μεθοδική. Πρέπει να αντιμετωπίσεις την αλήθεια για τον εαυτό σου και τη ζωή σου – σε βγάζει από τη φαντασία και σε κάνει υπεύθυνο να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για το ποιος είσαι, ώστε να μπορείς να θέτεις πραγματικούς στόχους σε πραγματικό χρόνο και να έχεις πραγματικές στρατηγικές για να έχεις πραγματικά αποτελέσματα .

 

Είστε έτοιμοι για το ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ;