Στη δεκαετία του 1980, όταν έκανα συμβουλευτική σε πολλά γραφεία επαγγελματιών υγείας, βρήκα τον εαυτό μου ακούγοντας τη γλώσσα των ανθρώπων που εργάζονται στις κλινικές. Άκουγα προσεκτικά και έφτιαχνα μια λίστα με τις διαφορετικές λέξεις που θα χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας τους.

Παρατήρησα ότι όταν δεν ήταν εμπνευσμένοι, λιγότερο αφοσιωμένοι και ανεκπλήρωτοι στους ρόλους τους και στα καθήκοντα με τα οποία ήταν απασχολημένοι, τείνουν να λένε:Πρέπει να το κάνω αυτό», «Πρέπει να το κάνω αυτό» ή «Πρέπει να το κάνω αυτό».'

Ήταν σχεδόν σαν να υπήρχε μια εξωτερική δύναμη που τους ανάγκαζε να το κάνουν.

Άρχισα λοιπόν να φτιάχνω πιο λεπτομερείς λίστες με τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν και τα αναδυόμενα μοτίβα που αποκαλύφθηκαν ως προς τα διάφορα επίπεδα εμπλοκής τους.

Αν προτιμάτε να παρακολουθήσετε το βίντεο, κάντε κλικ παρακάτω. ↓

ΑΛΜΑ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

1. Το χαμηλότερο επίπεδο - 'πρέπει', ' πρέπει' ή ' πρέπει' – αυτό τείνει να συμβαίνει όταν η θέλησή σας και αυτό που σας επιβάλλεται είναι σε σύγκρουση. Συχνά δεν υπάρχει εγγενής επιθυμία για την εκτέλεση αυτής της εργασίας.
2. Το επόμενο επίπεδο πάνω - ' θα έπρεπε', 'πρέπει' και 'Υποτίθεται ότι' - εξακολουθεί να είναι μια σύγκρουση γιατί δεν είναι πραγματικά σημαντική για εσάς και είναι πιθανό να διστάσετε και να αναβάλλετε.
3. Το επόμενο επίπεδο - "Πρέπει να το κάνω αυτό" - λίγο πιο αφοσιωμένος, αλλά όχι τόσο αφοσιωμένος όσο θα μπορούσατε να είστε.
4. Το επόμενο - 'θέλω' - μια μετάβαση ανάμεσα σε κάτι που εξωγενώς σας αναγκάζει να κάνετε κάτι και στο οποίο νιώθετε ότι μπορεί πραγματικά να θέλετε να το κάνετε.
5. Τότε - "Θέλω να", "επιλέγω να", και ' θα ήθελα να' – όταν τείνετε να είστε οι πιο αφοσιωμένοι, δεν είναι πιθανό να χρειάζεστε μικροδιαχείριση ή εξωτερικό κίνητρο και όταν τείνετε να αισθάνεστε αυθόρμητα έμπνευση για δράση.

Ζώντας με σχέδιο ή ζώντας με καθήκον

Το μεγαλύτερο μέρος, πιθανώς το 99% του πληθυσμού ζει από το καθήκον.

Λίγοι, πιθανώς το 1% ζει από το σχέδιο. Είναι αυτοί που σχεδιάζουν, αναλαμβάνουν τον έλεγχο της ζωής τους, οι οραματιστές που αποφασίζουν πώς θα ήθελαν να είναι η ζωή τους. Είναι αυτοί που είναι πιθανό να ζουν με προτεραιότητα και επιλέγουν να γεμίσουν τη μέρα τους με πράγματα που έχουν βαθιά νόημα και εμπνέουν που αυθόρμητα τους αρέσει να κάνουν.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων στον πλανήτη ζει από το καθήκον και τείνουν να θέλουν να ταιριάζουν και να συμμορφώνονται με αυτό που τους αναμένεται. Ηρεμούν τον εσωτερικό τους οραματιστή για μια ζωή συμμόρφωσης. Συχνά είναι εκείνοι που δεν τους αρέσει να κουνάνε το σκάφος επειδή φοβούνται την απόρριψη και προτιμούν να ταιριάζουν παρά να ξεχωρίζουν. Ως αποτέλεσμα, είναι πιθανό να γίνουν μέρος του 99% και μέρος του κοπαδιού. Με άλλα λόγια, είναι πιο πιθανό να γίνουν πρόβατα αντί να προχωρήσουν και να γίνουν ο βοσκός. Ένας οπαδός αντί για έναν εμπνευσμένο οραματιστή.

Είναι το άτομο που είναι πρόθυμο να πάει και να επιδιώξει αυτό που έχει βαθιά νόημα για εκείνον που είναι ένας μη δανεικός οραματιστής.

Ο Έλον Μασκ είναι ένα υπέροχο παράδειγμα μη δανεισμένου οραματιστή, καθώς είναι κάποιος που δεν έκανε όπως του είπαν οι λεγόμενες αρχές και ειδικοί. Η NASA του είπε ότι δεν θα δημιουργήσει ποτέ μια ιδιωτική επιχείρηση και ότι ήταν χάσιμο χρόνου, αλλά δεν σταμάτησε. Τώρα είναι το πιο πλούσιο άτομο στον κόσμο γιατί είχε το θάρρος να ξεχωρίσει αντί να προσπαθεί να ταιριάξει.

Αυτό συσχετίζεται με αυτό για το οποίο μιλάω πιο συχνά – τη σημασία του να ζεις σύμφωνα με τις υψηλότερες αξίες σας.

Κάθε άτομο έχει ένα σύνολο προτεραιοτήτων, α σύνολο αξιών που ζουν τη ζωή τους. Όταν ζείτε σε ευθυγράμμιση και συμβαδίζετε με αυτό που εκτιμάτε περισσότερο, η γλώσσα σας τείνει να περιλαμβάνει: «Μου αρέσει. Αυτό μου αρέσει να κάνω. Εμπνέομαι από αυτό. Αυτός είναι ο δρόμος μου, η αποστολή μου, το όραμά μου, ο σκοπός μου στη ζωή ».

Όταν προσπαθείτε να ζήσετε με τις χαμηλότερες αξίες σας, τείνετε να χρειάζεστε εξωτερικό κίνητρο για να το κάνετε. Σε αντίθεση με το όταν ζείτε με τις υψηλότερες αξίες σας, έχετε την τάση να νιώθετε αυθόρμητη έμπνευση από μέσα σας για να το κάνετε.

Όταν μάθετε τι είναι πραγματικά πολύτιμο σε εσάς - αυτό που δείχνει αυθόρμητα η ζωή σας και όχι αυτό που νομίζετε ότι «πρέπει να είναι» ή αυτό που περιμένει η κοινωνία - είναι πιο πιθανό να γίνετε ένας μη δανεικός οραματιστής.

Ένα από τα σημάδια ότι ζεις από το καθήκον και όχι το σχέδιο είναι ότι το κεφάλι σου θα έχει την τάση να γεμίζει με σκέψεις όπως: «Θα έπρεπε να το κάνω αυτό», «Θα έπρεπε να το κάνω αυτό», «Ξέρω ότι το κάνω υποτίθεται ότι το κάνω αυτό», και «Θα έπρεπε να το κάνω αυτό, αλλά πραγματικά δεν έχω τον χρόνο».

Κάθε φορά που ακούτε μέσα στο κεφάλι σας «πρέπει», «πρέπει», «υποτίθεται», «πρέπει», «πρέπει», «πρέπει» και «πρέπει να», μπορεί να σημαίνει ότι προσπαθείτε να ζήσετε από τις αξίες των άλλων αντί για τις δικές σας. Δεν είναι βιώσιμο και τείνει να είναι αυτοαποσβεστή.

Πάρτε τη ζωή μου, για παράδειγμα, η οποία καταδεικνύει ξεκάθαρα τις υψηλότερες αξίες μου στη διδασκαλία και την έρευνα, τις οποίες κάνω κάθε μέρα χωρίς να μου το υπενθυμίζουν. Δεν χρειάζεται να πω, «πρέπει να διδάξω» ή «πρέπει να κάνω κάποια έρευνα», γιατί εμπνέομαι αυθόρμητα να πάω να το κάνω. Έτσι ξέρω ότι ζω με σχέδιο. Αυτό είναι που ξύπνησε τον εσωτερικό μου οραματιστή.

Πολλοί άνθρωποι δεν καταφέρνουν ποτέ να το κάνουν αυτό λόγω τόσων αντιληπτών εξωτερικών πιέσεων σχετικά με το πώς «πρέπει» να είναι, και ένα από τα οι 7 φόβοι: Ο φόβος να μην είσαι αρκετά έξυπνος, ο φόβος της αποτυχίας, ο φόβος της απώλειας χρημάτων ή η μη δημιουργία χρημάτων, ο φόβος της απώλειας αγαπημένων προσώπων ή ο σεβασμός των αγαπημένων προσώπων, ο φόβος της απόρριψης, ο φόβος της κακής υγείας , θάνατος ή ασθένεια, ο φόβος να παραβιάσουν με κάποιο τρόπο τα ήθη και την ηθική κάποιας πνευματικής εξουσίας στην οποία έχουν υποτάξει.

Όλες αυτές οι φοβίες είναι συχνά αυτό που σας εμποδίζει να ξεχωρίσετε και, αντίθετα, σας κάνουν να θέλετε να κάνετε αυτό που αναμένεται από εσάς, ώστε να μπορείτε να είστε μέρος του κοπαδιού.

Γι' αυτό στο Επαναστατική εμπειρία, δείχνω στους ανθρώπους πώς να διαλύσετε αυτές τις φοβίες και τους έρωτες με τους ανθρώπους στους οποίους υποτάσσονται.

Τους δείχνω πώς να ακούνε προσεκτικά τους δικούς τους επιτακτική γλώσσα - 'πρέπει', 'πρέπει', 'υποτίθεται ότι', 'πρέπει', 'πρέπει', 'πρέπει', 'χρειάζεται' κ.λπ. - και να προσδιορίσετε από πού προέρχεται.

Αν πείτε, «πρέπει να το κάνω αυτό», είναι πιθανό να προέρχεται από μια συγκεκριμένη αρχή ή κάποιον στη ζωή σας

που πιστεύεις ότι έχει περισσότερες γνώσεις, περισσότερη ευφυΐα ή μεγαλύτερη επιτυχία από εσένα.

Εφόσον συγκρίνετε τον εαυτό σας μαζί τους και υπερβάλλετε τις γνώσεις ή τη σημασία τους, είναι πιθανό να τους υποτάσσετε, να ζείτε στα «πρέπει» και να ζείτε από το καθήκον και όχι από το σχέδιο.

Αυτός είναι ο λόγος που διδάσκω τη Μέθοδο Demartini στο Επαναστατική εμπειρία, ώστε να μπορώ να σας δείξω πώς να απελευθερωθείτε από το να ζείτε με τα «πρέπει να» και «πρέπει να» και να είστε σε θέση να ζείτε με «αγάπη για» αντί αυτού. Αυτό είναι το κλειδί για να ξυπνήσετε τον μη δανεισμένο οραματιστή σας.

Ζώντας βάσει σχεδίου – ξεκινώντας

Ένα ισχυρό σημείο εκκίνησης για να ξυπνήσετε τον εσωτερικό σας οραματιστή θα ήταν να αναρωτηθείτε:

• Τι είναι αυτό που θα ήθελα πολύ να κάνω και πώς πληρώνομαι όμορφα και αδρά για να το κάνω;
• Ποιες είναι οι ενέργειες ύψιστης προτεραιότητας που μπορώ να κάνω σήμερα για να συμβεί αυτό;
• Ποια εμπόδια μπορεί να συναντήσω και πώς μπορώ να τα λύσω εκ των προτέρων;
• Τι λειτούργησε και τι όχι σήμερα;
• Πώς μπορώ να το κάνω πιο αποτελεσματικά και αποδοτικά αύριο;
• Ανεξάρτητα από το τι συνέβη σήμερα, πώς με βοηθάει να επιτύχω τις υψηλότερες αξίες μου και την αποστολή μου;

Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, είναι πιο πιθανό να ζήσετε από σχέδιο και να είστε ο βοσκός, όχι το πρόβατο. Γίνετε ο Οραματιστής αντί για τον απογοητευμένο οπαδό. Σου αξίζει να ζήσεις μια καταπληκτική ζωή. Δώστε στον εαυτό σας την άδεια να ονειρευτεί και να μπει στην αληθινή σας οραματική δύναμη.

ΣΎΝΑΨΗ:

• Μπορείς να είσαι μη δανεικός οραματιστής και όχι δανεικός οραματιστής.
• Μπορείς να έχεις όραμα και να ανθίσεις αντί να είσαι χωρίς όραμα και να χαθείς.
• Μπορείτε να νιώσετε έμπνευση για να σηκωθείτε το πρωί και να κάνετε κάτι που κάνει τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων που ανυπομονείτε να κάνετε.
• Δεν θα κάνετε τη μεγαλύτερη διαφορά που ταιριάζει. Εάν ταιριάζετε, είναι λιγότερο πιθανό να κάνετε τη διαφορά.
• Κάνεις τη διαφορά ξεχωρίζοντας. Κάνετε τη διαφορά ζώντας αυθεντικά, ταιριαστά με ό,τι εκτιμάτε περισσότερο και με το σχέδιο.
• Εάν θέλετε να είστε ο βοσκός και όχι το πρόβατο, θα ήταν φρόνιμο:
• Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας ορίζοντας τι είναι αυτό που είναι πραγματικά πολύτιμο για εσάς.
• Δομήστε τη ζωή σας ανάλογα.
• Αποφύγετε να χαρίσετε τη δύναμή σας υποτάσσοντας τους άλλους και ζώντας στις αξίες τους ή δίνοντας τη δύναμή σας προσπαθώντας να κάνετε άλλους ανθρώπους να ζήσουν στις αξίες σας. και
• Δώστε στον εαυτό σας την άδεια να ξεχωρίσει.

Αυτός είναι ο δρόμος του αδάνειου οραματιστή.